در طول یک مطالعه وحشیانه در هاروارد در دهه 1950، دکتر کرت ریشتر موش ها را در حوضچه ای از آب قرار داد تا آزمایش کند که چقدر می توانند در آب شناور بمانند.
بطور متوسط آنها تسلیم می شدند و بعد از 15 دقیقه غرق می شدند.
اما درست قبل از اینکه به دلیل خستگی تسلیم شوند، محققان آنها را بیرون می‌کشیدند، خشک می‌کردند، اجازه می‌دادند چند دقیقه استراحت کنند - و دوباره برای دور دوم در حوضچه قرار می‌دادند.
- فکر می کنید در دور دوم چقدر دوام آوردند؟ 🤔
15 دقیقه؟
10 دقیقه؟
5 دقیقه؟
نه!
60 ساعت! 😳
درست شنیدید. 🤷🏼♀️
درست است! 60 ساعت شنا.
نتیجه‌گیری این بود که از آنجایی که موش‌ها معتقد بودند که در نهایت نجات خواهند یافت، توانایی بدن خود را از چیزی که قبلا غیرممکن می‌دانستند عبور داده‌اند.
من شما را با این فکر ترک می کنم:
اگر امید می تواند موش های خسته را به مدت طولانی به شنا وا دارد، باور به خود و توانایی هایتان چه کاری می تواند برای شما انجام دهد؟
به یاد داشته باشید که چه توانایی هایی دارید. به خاطر داشته باشید که چرا اینجا هستید.
به شنا کردن ادامه بدید،مطمئن باشید همیشه راه نجاتی وجوددارد!